Het is zover, de afscheidstour is begonnen. Rond 9:40 stappen we in Manchester in de trein om zo’n 3 uur later in Londen uit te stappen. Althans, dat was de bedoeling.

Het zit er weer op. Met een prachtige week en de Alpen achter mij trap ik fiets en bagage weer richting Lyon. Wat op mijn rit hier naartoe de laatste zware loodjes waren (waarbij ik gewoon veel te weinig had gegeten), gaat nu heel makkelijk. Ik besluit de langere, maar waarschijnlijk veel mooiere route langs Grenoble te nemen. Een goed besluit. Prachtig slinger ik door het dal richting de Isere.

Terwijl iedereen zich voorbereid op de Marmotte tocht ga ik alvast de Galibier op. Ik hoef morgen alleen maar heuvel af, dus een flinke tocht kan vandaag nog wel even. Op advies van velen combineer ik dit met de Balkonroute (via Auris), eerst even vier bochten Alpe d'Huez en vervolgens langs de bergwand, in plaats van over de grote weg, richting de Galibier. Prima, die paar hoogtemeters kunnen er ook nog wel bij.

Tja, als je hier in de buurt rondhangt ontkom je er niet aan: de Alpe d'Huez. 21 haarspeldbochten en zo'n 1100 hoogtemeters. Eigenlijk een oersaai stukje en zeker niet de mooiste beklimming hier in de regio. Toch maar even naar boven gereden, hebben we dat ook weer gehad.