Bij het ontbijt in het hotel geeft de koffie-automaat de optie voor 'drink with the taste of tea'. Dat klinkt al niet heel goed, maar er zijn verder geen theezakjes. Nou geldt natuurlijk dat smaken verschillen, maar warme citroenlimonade zit best ver van thee af. Dat wordt dus water drinken.

We fietsen weer langs een rivier, dit keer de Sana (niet te verwarren met de Sava van gisteren). Hoewel de weg vrijwel vlak is, is hij veel interessanter dan gisteren. De rivier lijkt meer op een bergbeek en eromheen rijzen heuvels op. Sommige delen van de weg zijn onverhard, maar het meeste daarvan is goede gravel.

Na de plaats Sanski Most blijven we de Sana volgen. Eerst op de doorgaande weg, daarna op een regionale weg. De heuvels sluiten zich langzaam om de rivier en de weg en we rijden door en spectaculaire kloof. De weg gaat over in onverhard, al staan er keurig kilometerbordjes en vangrails. En opeens wordt het weer asfalt, net nieuw aangelegd. Alleen de brug is niet meegenomen, die ziet er nog uit als noodbrug van na de Joegoslavië-oorlog.

Bij een lunch van nectarine en chocolade-wafeltjes (de mini-markt had een beperkt aanbod) kijken we nog eens naar de route. We dachten 95 km te moeten fietsen naar de volgende camping. Maar we hebben nu 70 km op de teller en Jajce, de plaats van de camping, is nog 60 km. Wat klopt hier niet... We hebben in de telling gisteren waarschijnlijk een pagina overgeslagen.

We beginnen aan de eerste echte klim van de reis: 12,8 km met 4% gemiddeld, grote stukken zijn 6 of 7%. Het is toch echt anders klimmen op de tandem, met alle bagage. Maar we komen uiteindelijk nog best soepel boven. En tijdens het klimmen kijken we naar de mooie uitzichten.

Boven gekomen gaat de weg niet naar beneden, maar vlakt af op een hoogvlakte. Ondanks de klim, voelt het alsof we weer in het dal zijn.

We fietsen toch door naar de camping bij Jajce. Gelukkig zijn de laatste 20 km grotendeels naar beneden, uitgestelde afdaling door de hoogvlakte. Vanaf de camping rijden we zonder bagage naar het stadje, waar een hoge waterval en een oude burcht zijn. We voelen ons even 'normale toerist'.