Met Hanzestad Roermond, gevolgen van natuurgeweld, terug in Nederland en de monding van de Roer.

Vanaf de camping fietsten we via het landbouwgebied ten westen van Keulen naar de rivier de Rur. Dit gebied is nogal saai, dus we willen graag naar de Rur. Al zagen we daar ook wel een beetje tegenop, omdat we niet wisten hoe het gebied er aan toe was na de overstromingen.

Nog in het landbouwgebied was een dorpje dat duidelijk getroffen was. Heel vreemd om huizen te zien die er eigenlijk goed verzorgd uit zien, maar tegelijk op de benedenverdieping onbewoonbaar zijn.

Vlak bij de Rur spraken we nog even een lokale vrouw over onze tandem en onze tocht. Zij gaf aan dat het pad langs de Rur begaanbaar was.

En inderdaad, het pad was al weer opgeknapt. Het is grotendeels een onverhard grindpad. Het aanvullen van het grind was in ruime mate gedaan. We weten nu ook weer waarom bij de formule 1 er een grindbak is: het remt heel goed.

Verder hing in de bomen boven de rivier vaak nog plastic en hooi. We zagen ook iemand die met lieslaarzen bezig was het plastic op te ruimen. Heel goed werk!

Langs de Rur ligt bij Jülich een grote citadel. We zijn even van de route afgeweken in die te bezoeken. We wilden ook graag even binnen kijken, maar dat mocht alleen met rondleiding (vanwege open-monumenten dag). Een rondleiding van een uur was ons echter wat te lang, dus we hebben het bij de buitenkant gehouden.

Richting het einde van de Rur doken we nog even het bos in, om de grens met Nederland te passeren. We zijn weer in eigen land. Via de Roer-mond in Roermond (de plaats waar de Roer de Maas in stroomt), reden we naar de camping op de Maasoever. De camping is zo groot, dat zelfs naar de receptie gaan al fijner is op de fiets dan lopend. En we wilden graag op het veld aan de Maas staan. Die plek is blijkbaar niet populair, want we delen hem alleen met een zwaan.