Met Hanzesteden Helmsted en Braunschweig, het traject zonder campings, weer de voormalig Duits-Duitse-grens, de eerste klim en (bijna) geen foto's.

Na een eerste stuk vlak langs het Mittellandkanaal, veranderde het landschap: het ging weer glooien. En dat zagen we niet alleen, dat voelden we ook. Het was weer even wennen, klimmen met een fiets van zo'n twintig kilo en daarnaast nog een kilo of veertig bagage. Gelukkig kunnen we met z'n tweeën trappen.

De Hanzestad Helmstedt volgde na een kilometer of veertig. Hier hadden we een lusje door het centrum willen toevoegen aan de route, maar voor we het wisten, waren we het centrum al voorbij. Gelukkig lag helemaal aan het einde van de bebouwde kom nog wel een supermarkt.

We bedachten net te laat om er een kort dagje van te maken en lekker van het mooie weer te gaan genieten. Er was een camping in Räbke, daarna 83 km geen. We hadden echter niet genoeg inkopen gedaan om ook avondeten te hebben. En in de omgeving van de camping waren alleen voorzieningen die pas in het weekend weer open gingen.

Daarom door naar Braunschweig, met het idee daar een hotel te nemen. Vlak na de (niet gebruikte) camping volgde de eerste echte klim. Eerst onverhard over een redelijk grindpad, daarna over mooie asfaltwegen. Met als beloning een hele mooie afdaling door een open vallei tussen de bossen.

In de Hanzestad Braunschweig aangekomen, vonden we het tijd voor een ijsje. Braunschweig is (net als Magdeburg) in de oorlog verwoest en daarna in jaren-zeventig-stijl weer opgebouwd. Het is daarmee geen heel interessante stad om te bekijken (mogelijk kun je er heel leuk winkelen, of lekker eten of...). Gezien het mooie weer, wilden we ook eigenlijk liever kamperen dan een hotel. Ofwel, toch besloten de laatste veertig kilometer naar de volgende camping er maar bij te trappen. Morgen een kort dagje, nemen we ons voor.