Een prima dag vandaag, geen rare gebeurtenissen. Ook wel eens prima. (als je op zoek bent naar leedvermaak hoef je dus eigenlijk niet verder te lezen.)

We rijden Bristol uit langs de Avon en rijden onder een enorm hoge brug van meneer Brunel door. Via de Gordano Valley rijden we verder. Af en toe over een oude spoorlijn en langs heel veel nieuwe auto’s die wachten op hun nieuwe eigenaar. We komen steeds dichter bij de zee. Het zeezicht is echter van korte duur, want er schijnt geen fietsbare route verder langs de kust te liggen.

Al snel komen we op de Strawberry Line. Weer een oude spoorlijn waarover vroeger heel veel fruit is getransporteerd. We komen ook een stukje door een appelboomgaard.

In Cheddar zouden we natuurlijk Cheddar-kaas moeten eten, maar de keuzes met Cheddar op de kaart bij het restaurantje spreken ons niet echt aan. Toch maar iets anders dus.

Na Cheddar hebben we een paar klimmetjes en al snel wanen we ons in het groene hart. Vrijwel vlak, het kanaal op vrijwel hetzelfde niveau als het pad en koeien in de wei. Pas als je goed kijkt zie je in de verte wat heuvels.

Uiteraard komen we weer op een tow path uit, maar deze is grotendeels prima. Slechts zo’n 100 meter is een smal karrenspoor. Voordeel is dat het vlak is, maar we hopen dat de hoeveelheid onverhard af neemt komende dagen. Anders moet er route wellicht ‘onverhard van Londen naar Land’s End’ gaan heten.

Na Taunton komen we bij onze inn uit. We hebben het idee in the middle of nowhere te zitten, maar toch is het in de pub ‘s avonds nog verrassend druk.

Overnachting: The Anchor Inn