Een lange dag vandaag voor de boeg. Zo’n 150 km. Het hotel bij Stonehenge is al geboekt vanwege het bank holiday weekend, we moeten er alleen even zien te komen.

Op tijd weg was de bedoeling, helaas blijkt het guesthouse echter pas om 9 uur ontbijt te serveren, maar gelukkig kan het eerder: kwart voor negen... aangezien een goed ontbijt belangrijker is dan vroeg weg, besluiten we dat maar wel te doen. Zonder ontbijt levert nog wel eens ergernis op.

Rond kwart over negen zit alles op de fiets en de voorspelde regen is er nog niet. We rijden weer richting de officiële route (ons guesthouse lag er een paar kilometer vandaan) en komen helaas vrij snel weer op een onverhard pad. Gelukkig van korte duur: Via de asfaltwegen op Windsor park doorkruisen we dit park en fietsen langs een standbeeld van Elisabeth op een paard.

We komen uit in Windsor, waar weinig meer te zien is van de royal wedding. Ook is het gedaan met het droge weer en moet het regenpak aan. Via de olympische roeibaan in Eton rijden we door naar Reading.

We vervolgen onze weg langs het Avon & Kennet Canal towpath. Het wordt er helaas niet beter op en niet vanwege het weer. Ondanks dat dit een route is van het national cycling network is het vrijwel alleen onverhard, staan er hekken op de weg waar zelfs een tank moeite mee heeft (en ook een gewone fiets alleen overheen getild kan worden, een tandem is dan nog een tikje onhandiger) en wordt het vervolgens ook nog een grass path. Glibberend komen we verder, en er zijn stukken waar we moeten lopen. Die 150 kilometers gaan lastig worden.

Bij een kruising met een normale weg besluiten we van de route af te wijken: we pakken de A4. Klinkt alsof het een snelweg is, maar het is slechts een provinciale weg. Geen strak fietspad er naast, maar doordat het zondag is, wel relatief rustig. Eindelijk kunnen we weer tempo maken en schieten de kilometers weer wat op. Hartstikke leuk zo’n smal pad om te wandelen, maar het moet niet ten koste gaan van het gemiddelde als je een leuke fietstocht wil maken.

We toeren lekker door, pakken een verlate lunch bij een pub waar de dronken Britten ons voor gek verklaren dat we nog helemaal naar Stonehenge willen. We kunnen in het dorp ook wel een hotelkamer boeken, de korting kon geregeld worden. We slaan het aanbod af.

Een goed uur, opgehouden regen en een mooi stel kilometers verder (we zijn de 100 voorbij) horen we ineens een enorme knal. Het blijkt geen jager te zijn, maar een klapband. Dat kon er ook nog wel bij.

Op het voetpad langs de A4 gaan we aan de slag om een reparatiepoging te doen. De wang van de band blijkt (wederom) gescheurd. Zoiets hadden we in Rome ook al. Provisorisch repareren we de wang: de aluminium verpakking van energie-gel en sporttape lijken te werken. Met weer 4 bar in de band rijden we voorzichtig verder. Twee keer een zelfde soort beschadiging aan de band kan geen probleem met een slechte productie van de band zijn, dus een nieuwe velg zal er in Nederland waarschijnlijk moeten komen.

Het gaat verrassend goed, maar weer zo’n anderhalf uur verder horen we een vreemd geluid vanaf het wiel komen. Nog niet lek, maar wel een enorme bobbel op de band die langs het frame schuurt, dat gaat niet lang meer goed. Met nog zo’n 15km te gaan wordt het tijd om een taxi te bellen. Uitleggen waar we staan is wat lastig en het taxibedrijf heeft geen busjes, dus zullen we de fiets ergens achter moeten laten. Op anderhalve kilometer is een klein dorpje (Haxton), waar we naar toe wandelen.

De taxi is er iets eerder dan wij en terwijl we de fiets aan een hek bij de brievenbus vastketenen komt er een vrouw naar ons toe: of het niet verstandiger is om de fiets bij haar in de tuin te zetten. En waar moeten we naar toe? Want in haar Land Rover past de tandem vast wel. Dit is geluk hebben. Fiets in de LaRo, wij met bagage in de taxi en in tien minuten zijn we bij het hotel. Met fiets en al!

Anders dan verwacht, maar we hebben het gehaald en morgenochtend kunnen we hopelijk bij de fietsenmaker een nieuwe band kopen. Nu maar hopen dat de winkel vanwege de bank holiday niet gesloten is. En anders hebben we na twee dagen al een rustdag, kunnen we een paar oude stenen bekijken.

Overnachting: The George hotel Amesbury