Vanuit ons appartement in Annecy rijden we 's ochtends door de binnenstad. Het is een mooie stad met veel oude gebouwen. En (voor het buitenland) goed georganiseerde fietspaden.

We rijden weer terug over het fietspad langs het meer, tot aan Saint-Jorioz, waar we gisteren de route hebben verlaten. Vrijwel meteen volgt een klim, en het eerste stuk is enorm steil, tot wel 16%. Het blijkt dat het een woonstraat is; verder in de klim komen we op de grotere doorgaande weg. Deze heeft percentages van 4 tot 6%. Dat enorm steile stuk was dus niet nodig geweest.

We zien rolskiërs naar boven gaan op de col. We vragen ons weer af hoe die beneden komen. We kennen vanuit het skeeleren dat je op dit soort wieltjes slecht kan remmen op asfalt, en een rem zit er niet bij. Een paar honderd meter verder zien we de (een?) oplossing: iemand komt de berg af rennen, met de ski's en stokken in de hand.

Na de col volgt een lange afdaling met soms een stuk vlak of een klein beetje omhoog, maar weinig serieus. We vragen ons af of het nog verder kan. Tot we een snelweg, een spoorlijn en een riviertje kruisen. Dat is drie keer reden om weer omhoog te gaan. En inderdaad, er volgt een klim.

Na een eerste paar heel steile meters, vlakt hij echter behoorlijk af, met zelfs weer stukken omlaag. Dan volgt een richtingaanwijzer, met een lengtebeperking van 6 meter. We zijn benieuwd wat er gaat volgen. En dan, na de laatste 2,5 kilometer weer echt klim te zijn geweest, volgt de col (helaas zonder bord). En uitzicht op een groot meer en de Rhône. En twee heel smalle haarspeldbochten waar de weg echt tegen de berg is geplakt. Lengtebeperking verklaard.

We dalen af en steken de Rhône over. In Culoz willen we eten. Vanwege de lage temperatuur hebben we ons voorgenomen ergens te gaan zitten in plaats van naar de supermarkt te gaan. De bar in het dorp is druk. Maar de creperie waar we op hopen bestaat niet. En de bakker met een stoeltje heeft vrijwel niets meer te koop. De bakker zonder stoeltjes heeft nog wel assortiment, maar niet binnen. Terug naar de supermarkt dus maar, voor de supermarktlunch.

Hierna beginnen we aan de 'grote' klim van de dag: de col de Grand Colombier. Het blijkt dat deze op de tweede zaterdag in september auto-vrij is. Dit lijkt een goed initiatief, want er komen veel mensen op fietsen naar beneden. En van sommigen daarvan lijkt de uitrusting erop te wijzen dat ze niet iedere dag omhoog fietsen.

Als we boven komen, worden ons zelfs medailles aangeboden. We zeggen dat we niet ingeschreven hebben, maar het blijkt voor iedereen die boven komt te zijn. Voor ons eigenlijk ook wel een speciale medaille: de laatste klim van onze 100 cols tocht.

De route gaat over de col aan de andere kant verder, maar wij gaan dezelfde weg terug en buigen pas halverwege de afdaling af. Als we weer bij de Rhône zijn, willen we weer eten en drinken. Gelukkig is de bakker in Seyssel open en heeft tafels binnen. Fijn om daar te kunnen zitten, want het is buiten niet echt warm (en zeker niet in de afdaling). We bestellen ieder een broodje en een taartje. En daarna nog maar een taartje. Voordeel van veel fietsen: je mag veel eten.

We hadden eigenlijk afgesproken om in Seyssel opgehaald te worden, maar dat is rond 16:30. Het is nu 15:00, dus dat is best lang wachten. En ook bij de bakker binnen is het niet super warm, dus de beste manier van opwarmen is weer te gaan fietsen. Het is nog 35 kilometer, moet te doen zijn.

We laten Garmin een route maken, kijken op de telefoon of het een beetje te doen is, en vertrekken. Het eerste stuk is door een heel smalle kloof, de weg en het riviertje passen er samen nauwelijks in. Daarna volgt een rit door afwisselend weiland en stukjes bos, ongeveer vlak met soms een stukje klimmen of dalen.

Al bij het binnenrijden van de kloof voelen we een paar spetters. Dat was niet de bedoeling... Maar de hele tijd blijft het wisselen tussen een paar spetters en droog. Tot het harder gaat regenen en we overwegen nog opgehaald te worden. Maar ja, dat is toch lang wachten in de kou. Door dan maar. En het valt mee, de regen gaat weer over in spetters en het wordt zelfs weer droog.

Na een nog wat langere klim naderen we de 'voordorpen' van Annecy. Hier beginnen de fietspaden ook weer. Onze Garmin leidt ons keurig over de fietspaden en kleinere wegen naar het appartement in de buitenwijk. En dan is het echt afgelopen.

De cols en côtes van vandaag:

• Côte des Marterays
• Col de Leschaux
• Côte de la Biolle
• Col de la Chambotte
• Col du Grand Colombier

De statistieken:

• 21 fietsdagen
• 2368 km
• 50628 hoogtemeters
• 108 cols*
• 36 cotes
• 1 cime
• 0 lekke banden

)* waarvan er 73 genummerd zijn als onderdeel van de 110 genummerde cols uit de route