Met Hanzestad Prenzlau, ruziënde Duitsers over het opjagen van eenden, blauwe lucht en wind in de rug.

Het was vandaag tijd om de kust te verlaten en richting het zuiden te gaan. Voordeel: wind mee. Daarnaast waren er niet zo veel kleine weggetjes en paden onderweg. Voordeel: veel goed wegdek. En toen we om twee uur honger hadden voor de tweede stop, kwam de zon door. Jeeh!

De route was verder niet heel spannend, veel door landbouwgebied. En een paar stukjes door het bos, waarbij een van de onverharde paden zelfs een stukje lopen nodig maakte vanwege de glibberige ondergrond. Wel ook een meevaller: een stuk keienweg dat in de route als 'slecht' stond aangegeven, was recent veranderd in een gladde asfaltbaan.

De enige Hanzestad op de route was Prenzlau. Deze zijn we op de fiets voorbij gereden, naar de camping een stukje zuidelijker aan het meer. Maar omdat er bij de camping geen voorzieningen zijn, zijn we met de trein terug gegaan naar Prenzlau. De 'Altstadt' stelt niet zo veel voor, er zijn vooral veel DDR-betonblok-flats. Maar er zijn wel bankjes in de zon aan het meer (waar we nu op zitten) en een Chinees die zometeen eten voor ons maakt.