Als we wakker worden, is het grijs maar droog. Dat geeft hoop. Na het brood halen bij de bakker is het vervolgens grijs en miezer. We ontbijten en maken ons klaar om te gaan, maar we treuzelen nogal. Tot we maar uitspreken om nog te wachten.

Vlak voor 11 uur wordt het even droog en zien we een mini stukje blauwe lucht. We besluiten het erop te wagen. We fietsen Foix uit, en daarmee ook de Pyreneeën. Het landschap is meteen anders, met lage beboste heuvels. Voordeel daarvan is dat je met een paar kilometer klimmen al op een col staat.

Bij Laroque-d'Olmes trekt de lucht snel dicht en het begint weer te miezeren. Het ziet eruit alsof dit nog lang kan duren. We balen, maar wilden toch al wat eten. Bij de bakker kunnen we binnen zitten. We kiezen ieder wat en gaan naar een tafeltje. Om daar verrast te worden door een stuk blauwe lucht en zon. Soms zit het mee.

Het landschap verandert tijdens steeds meer naar een droog landschap. Ok, het heeft overal geregend, maar het type planten en de aarde worden anders. En er komen steeds meer wijngaarden.

In Limoux lunchen we met afbakquiche van de supermarkt. Het is gelukkig niet zo warm dat we de motorkap van een auto als oven kunnen gebruiken, dus we eten hem koud op. Ook lekker.

Na de lunch volgt weer een setje cols. Sommige met col-bord, bij sommige staat het er niet. Aan een heel klein weggetje ligt een col zonder bord. We blijken allebei zelf een naam bedacht te hebben: col-zonder-bord en col-bij-de-eenzame-boom.

We vinden het nieuwe landschap mooi, als variatie op de Pyreneeën. Leuk om al fietsend echt ergens anders te komen. Aan het einde van de rit rijden we Carcassonne in. We vinden de aankomst richting de muren en torens nu al indrukwekkend, dat moet in de middeleeuwen nog veel indrukwekkender zijn geweest.

De cols en côtes van vandaag:

• Col de Py
• Col de Charcany
• Col de Sarnac
• Col de la Chioulade
• Col de St. Benoit
• Col de l’Espinas
• Col d’Al Bosc
• Col de Limoux
• Col de Gardie
• Côte de la Bartassiere
• Col de Castel