De fietsen van de Wielerbus-deelnemers waren al voor het ontbijt de schuur uit, dus ook wij konden vrijwel direct na het ontbijt vertrekken.

Om wat beter met de warmte om te gaan, is ons plan vandaag wat beter uitgewerkt. We beginnen met de col de Soudet waar we gisteren waren gestopt. In een rustig tempo rijden we omhoog.

Na deze klim komen we door een dorpje, waar volgens Google wat restaurantjes zouden moeten zijn, die ook nog kortgeleden waren bevestigd dat ze open waren. Niets is minder waar. Alles is dicht. Ons plan om in ieder geval een lunch te kunnen halen valt in duigen.

Met nog maar een extra sportgel beginnen we aan de volgende klim. Wie weet komen we toch nog wat tegen onderweg. Dat blijkt toch niet het geval. Inmiddels is het al weer lekker warm aan het worden, maar gelukkig gaat de klim redelijk door het bos.

Ook de Col de Marie Blanque komen we boven en het eerste verkooppunt van koude cola komen we tegen bij een soort van ponykamp op een vlakte. Er zijn ook crêpes verkrijgbaar.

Bij een foodtruck iets verderop denken we ook nog iets hartigs te kunnen kopen, maar dat blijkt allemaal erg ingewikkeld. Nog maar een koud drankje dan, en een magnum. Vanaf nu is het vrijwel alleen maar afdalen.

In Laruns gaan we op zoek naar een slaapplek. Gisteren leken er nog voldoende mogelijkheden, maar nu is er alleen nog een hotelkamer in Eaux-Bonnes beschikbaar. We bellen even, maar krijgen een antwoordapparaat. Direct boeken dan maar.

Het dorpje Eaux Bonnes is vergane glorie. Ooit een luxe locatie, met vijf verdiepingen hoge herenhuizen die ook een Parijs zouden kunnen staan. Nu verlaten en niet meer veilig om te betreden. Het hotel wat we geboekt hebben lijkt het enige dat nog open is, de rest is gesloten. Het winkeltje dat ook open zou moeten zijn volgens de openingstijden, blijkt ook nog gesloten.

Bij het hotel worden we aanvankelijk vriendelijk welkom geheten, maar dat verandert snel als we ook wat willen eten. Het restaurant bij het hotel is helemaal volgeboekt, we moeten maar eten halen bij het (gesloten) winkeltje. Met veel gedoe annuleren we de boeking en besluiten de klim naar de Col d’Aubisque dan maar verder af te maken.

Nadat we de bidons hebben bijgevuld in het dorpje blijkt het winkeltje toch open. We hadden er misschien voldoende kunnen kopen om een soort van maaltijd te maken, maar die optie is al verdwenen.

Een flinke klim nog even, maar met rustig peddelen zou dat goed moeten komen. Ik (Henri) heb toch nog aardig last van de warmte en heb wat meer rust nodig om af te koelen. Elke paar kilometer even in de schaduw afkoelen en tegen de tijd dat ik uit de bomen fiets is er wat bewolking ontstaan, waardoor ik zonder verder te zweten bovenaan de Aubisque kom. Janneke is dan al lang ook de Soulor over.

Ook dat laatste stukje de Col du Soulor over valt nog mee. Zo begin van de avond is het eigenlijk magisch hier. We komen ook opvallend veel racefietsen met bepakking tegen zoals wij ook rondrijden. We vermoeden dat er een race bezig is, want anders zouden er niet zoveel idioten zoals wij nog zo laat te verwachten zijn op de fiets.

Om te voorkomen dat we vanuit Argeles-Gazost nog de klim naar Luz-St. Sauveur moeten doen, komt Henny ons daar ophalen. We zouden elkaar in Luz treffen, maar dat loopt dus iets anders dan oorspronkelijk gepland.

Uiteindelijk zitten we rond 10 uur aan de pizza. De zo goed geplande dag met 2 cols loopt volledig anders en het is dan ook niet zo vreemd dat we ‘s nachts met dorst en honger wakker worden.

Cols van vandaag:

• Col de Soudet
• Col de Labays
• Col de Hourat
• Col de Marie Blanque
• Col du Porteigt
• Col d’Aubisque
• Col du Soulor
• (Col de Bordères)